تعیین انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری و حقیقی تفاله چغندر قند در شترمرغ با استفاده از دو روش جمع آوری کل فضولات و معرف اکسید کروم

هدف از انجام این تحقیق تعیین مقدار انرژی قابل متابولیسم ظاهری و ظاهری تصحیح شده بر حسب نیتروژن (AME و AMEn) و همچنین مقدار انرژی قابل متابولیسم حقیقی و حقیقی تصحیح شده بر حسب نیتروژن (TME و TMEn) تفاله چغندر قند در شترمرغ های نر 3 ماهه بود. تفاله چغندر قند در سطوح صفر، 15، 30 و 40 درصد در جیره پایه جایگزین شد. در تعیین AME و AMEn  با استفاده از معرف، تفاله چغندر قند تنها در سطح 40 درصد در جیره پایه جایگزین گردید. به منظور انجام این آزمایش در روش جمع آوری کل فضولات و روش استفاده از معرف به ترتیب  از 16 و 8 قطعه جوجه شترمرغ 3 ماهه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار استفاده شد. اندازه گیری مقدار AME  تفاله چغندر قند به دو روش خورانیدن معرف اکسید کروم و جمع آوری کل فضولات انجام شد که مقادیر به دست آمده برای این دو روش در سطح 40 درصد به ترتیب 238 ± 3199 و 95 ± 2902 کیلوکالری بر کیلوگرم بود. مقدار AMEn در دو روش مذکور در سطح 40 درصد به ترتیب 214 ± 3125 و 86 ± 2798 کیلوکالری بر کیلوگرم برآورد گردید. اندازه گیری مقدار TME و TMEn تفاله چغندر قند در این آزمایش با استفاده از مقادیر سطوح مختلف ماده آزمایشی توسط روش رگرسیونی به ترتیب 3215 و 3134 کیلوکالری بر کیلوگرم به دست آمد. نتایج حاصله نشان داد که اعداد مربوط به AME و TME و اشکال تصحیح شده آن ها براساس نیتروژن که در جداول احتیاجات مرغ ارائه شده اند بسیار پایین تر از اعداد انرژی قابل  متابولیسم مواد خوراکی به دست آمده در شترمرغ است و برای مراحل ابتدایی رشد شترمرغ قابل استفاده نبوده و لذا تعیین انرژی قابل متابولیسم اقلام خوراکی مورد استفاده در تغذیه برای شترمرغ الزامی می باشد.